Arı Kovanına Çomak Sokan Kız, Beehive film serisinin üçüncü taksitidir. Bu filmde ana karakter Beth Claypool olarak adlandırılıyor ve Amerikan toplumunun üst tabakasından genç bir kadın. Avukatlık yapmakta iyinin kızı ve olmaya hakkı olan bir kadın. Ancak babası öldüğünde, yeteneklerinin yalnızca babasının yerine geçme yeteneğini artırdığını keşfeder. Arı Kovanına Çomak Sokan Kız, hikaye Westover Hills adlı kurgusal kasabada başlıyor. Arıları dışarıda tutmak için oraya yerleştirilmiş çok sayıda ağaçta bulunan Arı Kovanı kovanının bulunduğu yer burasıdır. Herhangi bir zamanda başka bir arı kovanına inecek yüzbinlerce bal arısı vardır. Bu, yiyecek aramaları olarak bilinen şeydir. Bu sadece doğanın en iyisidir. Arı Kovanına Çomak Sokan Kız, kitap genç kız Beth Claypool'un hayatını anlatarak başlıyor. Bu çok gelişigüzel yapılır. Aslında kitabın ilk cümlesi "Beth zamanının çoğunu okuyarak geçiriyor" şeklindedir. Ve kitabın olayları ortaya çıkana kadar onun hayatı hakkında daha fazla bir şey bilmemize izin var. Arı Kovanına Çomak Sokan Kız, sonra bir gün kendini arı kovanında yalnız bulduğunu öğreniriz. Daha sonra kovanın tepesine çıkmak için bir merdiven yaptığını keşfediyoruz. En tepede, en güzel kıyafetleri giymiş bir bal arısı yelesi görüyor. Kiminle görüştüğünü anında tanıyan Beth, yardım edemez ama ona güvenilip güvenilemeyeceğini sorar. Ne de olsa, onu fark eden ve kovanı davetsiz böceklerden korumak için gereken adımları atan arıcıdır. Ardından olay yerine bir arı sürüsü gelir ve kovan içindeki besin kaynağına doğru ilerlemeye çalışır. Bu, kitabın eğlenceli bir parçası olsa da, arıcının kaçmalarına izin vermekten biraz fazla mutlu olduğunu düşünüyorum. Kan dökülüyor, ancak herhangi bir şeyi grafik olarak ayırmak yeterli değil. Sonra arı kovanına yıldırım çarptı ve salıncakta sallanan Beth'in bir atışını kesiyoruz ve bir arı yoluna çıkıyor. Çok uzak çok iyi. Ne yazık ki kitapta bundan başka pek bir şey alamıyoruz. Eminim önemli olan ortaya çıkan şeyler olmuştur. Önlenebilecek şeyler. Ancak filmde olan bu değil. Bunun yerine, gelecekte kendimizi bulduğumuz, aynı şeyin yine olduğu bir sonraki kısma atlarız.